İnsan olmadan kitap, kitap olmadan insan olmaz. Sahaflar, kitapçılar ve yazarlar; Dördüncü yazı

Yansıma'da ilk yazılarını yayımladığım (Mehmet) Veysel Batmaz,Türkiye'den ayrılıktan yaklaşık 30 yıl sonra ikinci bir buluşmamızda dedi ki; 'Tekin Abi, seni bir sahafla tanıştıracağım.

İki yıl önceki ilk gidişimiz mi yoksa ikincisi mi İbrahim Bey bir kaç dakika yitti ve döndü 'Kanatsız Kuş' adlı şiir toplamı kitabımı masanın üstüne koydu. 'Bunu oğlumun adına.. lütfen,' dedi.

İbrahim Bey'i önceden tanımam. Adını da ilk kez duydum ve yaptığı işin kapsamını bilmiyordum. O gün duygu yüklü birkaç dakika yaşadım. Sahaflar, Kitaplar blog girişinde belirttim bunu.

Değerli İzleyici,

İnsan olmadan kitap olmaz. Burada kitap insan ilişkisi konusunda durmayacağım. Fakat sahaf sözcüğünün ne olduğu, işte o gün algı dağarıma işlendi. Daha önce kitapçılarda ve sahaflarda bulundum. Hiçbirinden böyle bir davranış beklemedim. Burada sahaf ile kitapçı, ve sahaf ile sahaf arasındaki fark sanırım biraz ortaya çıkıyor.

Burada bir konu daha var; yazar, yaşam ve yapıt üçgeni.. yazarın ve yapıtın arkapalanı, örmekse bu tür karşılaşmalar her yazar arkaplanı için bir gönderme yapar ve iz bırakır.

Hitit, Roma, Bizans, Osmanlı gibi yazınsal metinleriyle varsıl birikimlere dayalı bir ülke burası. Ne görüyoruz? Sahaflarla kitapçılardaki durum, bu toprakların arkaik dönemle kıyaslanamayacak kadar yoksul oluşunu sergiliyor.

Bir kanıtı yazarlara ve kitaplara hoyrat davranışı hoşgören toplumsal bir refleksin oluşmasıdır. Salt yönetici değil, eli kalem tutanların birbirlerine hoyratlıkları; ardılı kuşağın, önceki kuşağa yaklaşımı; yayınevi, yazar ilişkileri de hoyrat ve kaba saba bir çizgide ilerliyor.

Yazarın, gazete köşe yazarlarının yazma becerisizliği değil, zihinsel çöküş değil söz konusu. Yazara, kitaplara hoyrat davranışı hoşgösterir toplumsal refleksin oluşmasına katkı veren yazar ve gazete köşe yazarlarının birbirlerini kurban etme eğilimleridir söz konusu.

Yazar-kitap mezarlıkları oluşturan bir yoksullaşmadır bu.

Yine de bu koşullarda sahaf ve kitap konusunu yanyana iki kulvarda koşturmak bana, şöyle ki bu satırların yazarına heyecan ve yaşam gücü veriyor. Çünkü insan olmadan kitap, kitap olmadan insan olmaz.
Sevgi, içtenlik...

Tekin SonMez, 8 Nisan 2010, Stockholm